Kennismaken met Nederland in je eigen taal
Lima (50) en Sahar (30) weten hoe het is om in Nederland een nieuw leven op te bouwen. Samen runnen moeder en dochter I&P Trainingen, een bedrijf dat onder andere het Participatieverklaringstraject (PVT) verzorgt. Tijdens de training maken de deelnemers in hun eigen taal kennis met de basis van de Nederlandse samenleving. Na afronding tekent de inburgeraar een zogenoemde ‘Participatieverklaring’.
Sahar is als coördinator verantwoordelijk voor de organisatie, planning en administratie van de trainingen. Lima richt zich volledig op het lesgeven. Sinds 2016 geeft ze trainingen aan vluchtelingen en gezinsmigranten die in Nederland inburgeren, in het Arabisch. Zo ook de PVT-training in opdracht van de RSD.
Wat houdt de PVT-training in?
Lima: “De PVT-training is een voorbereiding op het tekenen van de Participatieverklaring. In de training maken inburgeraars kennis met de Nederlandse kernwaarden, zoals vrijheid, gelijkwaardigheid, solidariteit en participatie. Met hun handtekening verklaren de deelnemers aan het einde van het traject dat ze actief willen meedoen in Nederland. Dat is voor hen een officieel moment.”
In welke taal geven jullie de PVT-trainingen?
Lima: “Dat doen we zo veel mogelijk in de eigen taal van de deelnemers: ik geef de training in het Arabisch en mijn collega’s onder andere in het Farsi en Tigrinya. Het is ontzettend belangrijk dat de deelnemers weten welke regels er in Nederland gelden, welke rechten ze hebben en wat er van ze wordt verwacht. Tijdens de training kunnen ze al hun vragen stellen.
Welke thema’s komen in jullie training aan bod?
Sahar: “We leggen belangrijke Nederlandse kernwaarden uit, bijvoorbeeld de gelijkwaardigheid van man en vrouw. Maar ook participatie: we vertellen dat er straks van hen wordt verwacht dat ze gaan werken of vrijwilligerswerk doen. Dat ze een positieve bijdrage aan de Nederlandse samenleving kunnen leveren. Ook proberen we naar iedere les een Nederlandse lekkernij mee te nemen. Zeker in de Arabische cultuur is eten belangrijk, dus mensen zijn daar altijd enthousiast over.”
Wat vinden deelnemers lastig in Nederland?
Sahar: “Dat zijn vooral de regels en systemen. De gezondheidszorg vinden veel nieuwkomers bijvoorbeeld ingewikkeld. Daar besteden we twee lessen aan, met een gastcollege van de GGD. De deelnemers zijn vaak niet gewend dat een huisarts hen moet doorverwijzen naar een specialist. Of dat ze lang moeten wachten op een afspraak bij de dokter en vervolgens in hun beleving weinig medicatie krijgen. Dit bespreken we uitgebreid. Ook maken we ruimte voor gevoelige onderwerpen. Bijvoorbeeld vrouwenbesnijdenis, seksualiteit of post-traumatische stress na het meemaken van geweld. De deelnemers kunnen met ons vrij over die onderwerpen spreken.”
Wat hopen jullie dat de training voor de deelnemers betekent?
Lima: “Boven alles hoop ik dat ze zich thuis gaan voelen in hun nieuwe land. Dat ze hun verleden, met vaak heftige gebeurtenissen, achter zich kunnen laten en een nieuwe start maken. Er is hier veel mogelijk en ze kunnen veel bereiken als ze gemotiveerd zijn. Dat zeg ik altijd tegen mijn cursisten. En ik kan mezelf als voorbeeld geven: ik begon ook op nul in Nederland, en kijk welke bijdrage ik nu lever met deze training! Zo’n nieuw leven en een frisse start wensen we iedereen toe.”